Όταν γράφω επώνυμα, αναλαμβάνω και την ευθύνη αυτών που λέω. Εξίσου,
περιμένω όσοι διαφωνούν να σταθούν επώνυμα και με επιχειρήματα. Αντ’ αυτού,
κάποιοι προτίμησαν τη γνωστή, κουραστική οδό της ανώνυμης ειρωνείας και των
προσωπικών υπονομευμένων.
Δεν απάντησαν σε όσα γράφτηκαν – απλώς επιχείρησαν
να γελοιοποιήσουν τον γράφοντα. Δεν επιχειρηματολόγησαν – χλεύασαν.
Λυπάμαι, αλλά η φωνή της ευκολίας και της χαιρεκακίας δεν μπορεί να είναι ισότιμη
με τη φωνή της ευθύνης.
Έγραψα ένα άρθρο που θέτει ένα απλό, αλλά ουσιώδες ερώτημα: τι αξίες μεταδίδει
σήμερα η εκπαίδευση στην Ελλάδα;
Έθιξα το γεγονός ότι η έννοια της Πατρίδας έχει υποβαθμιστεί σε κάτι ασαφές,
μουσειακό ή εργαλειακό, αποκομμένο από την καθημερινή πράξη και την ηθική
ευθύνη του πολίτη.
Και αντί να απαντήσουν στην ουσία, κάποιοι έσπευσαν να ειρωνευτούν το ότι
«ψάλλουμε υποτονικά τον εθνικό ύμνο» ή ότι «κλίνουμε τη λέξη πατρίδα».
Όταν το επιχείρημα αντικαθίσταται από την ειρωνεία, σημαίνει πως ο αντίλογος
εξαντλήθηκε.
Αντιλαμβάνομαι την ενόχληση. Η έννοια της Πατρίδας, σήμερα, προκαλεί αμηχανία
σε όσους είτε την ταυτίζουν με τον φτηνό λαϊκισμό είτε την απορρίπτουν με την ίδια
ευκολία που καταναλώνουν πολιτικά κλισέ.
Όμως δεν αναφερόμουν σε κάποιον “ηγήτορα” ή σε κάποια κομματική ιδεολογία.
Μιλούσα – και μιλώ – για τη βαθύτερη ανάγκη να ξαναδούμε τι αξίες καλλιεργούμε
ως κοινωνία. Για την ανάγκη η εκπαίδευση να ξαναμιλήσει για το «εμείς» και όχι
μόνο για το «εγώ».
Όσο για τους χαρακτηρισμούς περί συνταξιούχων γραφικών λατρεμένων κ.λπ., σας αφήνω να τους κρατήσετε. Αν νομίζετε ότι το πρόβλημα της χώρας είναι η
ηλικία ή το βιογραφικό όποιου γράφει – και όχι η αλήθεια ή το ψεύδος όσων λέει –
τότε μάλλον αποδεικνύετε εσείς ακριβώς αυτό που το άρθρο κατηγορεί: τον
ευτελισμό της δημόσιας συζήτησης.
Η πατρίδα δεν είναι καταφύγιο απατεώνων. Είναι ευθύνη, συλλογικότητα, και
πράξη. Αν αυτό σας φαίνεται αστείο, τότε ίσως δεν καταλαβαίνουμε την ίδια λέξη.
Συνεχίστε, αν θέλετε, να χλευάζετε πίσω από την ασφάλεια της ανωνυμίας. Εγώ θα
συνεχίσω να μιλάω επώνυμα. Γιατί κάποιοι από εμάς ακόμα πιστεύουν
Συνταξιούχε μην επαίρεσαι κανείς δεν λυσάει μαζί σου , πλάκα κάνουν και διασκεδάζουν με τον παρωχημένο παπαγαλισμό των ακροδεξιών γραφικοτήτων γαρνιρισμένων με ψευδοεπιστημονισμό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜια και μιλάς για επιχειρήματα επαναφέρω ένα μόνο ερώτημα που διατύπωσαν κι άλλοι.
Τι έκανες συγκεκριμένα στη μεγάλη διαρκεια του εργασιακού σου βίου για να αντιταχθείς σε ό,τι κακό περιγράφεις ότι βλέπεις στην εκπαίδευση; Ήρθες πότε σε σύγκρουση με τους εκφραστές αυτού του συστήματος; Σήκωσες ανάστημα στους διορισμένους προϊσταμένους ποτέ;Έγραψες καμια μερα απεργίας εναντίον αυτό του κατεστημένου; Δείξε μας ένα ανάλογο κείμενό σου που απηύθυνες στους συναδέλφους σου στα σχολεια τόσα χρόνια και τα έβαζε με ό,τι τα βάζεις τώρα που... αποστρατεύτηκες.
Αναμένουμε το επόμενο πόνημα να γουστάρουμε.
Η πατρίδα δεν είναι καταφύγιο απατεώνων. Ο πατριωτισμός είναι. Μάθε να διαβάζεις.
Ο εθνικισμός είναι μια παιδική ασθένεια. Είναι η ιλαρά της ανθρωπότητας.
Αλβέρτος Αϊνστάιν
Αλμπερτ σου έπεσε το κονσερβοκουτι....να έλα πάρε να κάνεις τη δουλειά σου.
ΔιαγραφήΈτσι! Θρίαμβος!
ΔιαγραφήΕπιβεβαίωση με κάθε τρόπο του συνταξιούχου εκπαιδευτικού!
Στο θέμα της ειρωνίας που αποδοκιμάζει, των επιχειρημάτων που απουσιάζουν από τους επικριτές του, και την ανωνυμία πίσω από την οποία κρύβονται.
Συστημένο γράμμα για σένα, γίδι μου, είναι όσα λέει;
Και για να δει καθαρά ποιων γητευτής γίνεται. Των χρυσαυγιδιών.
Και τώρα φάε την κονσέρβα με το σανό σου.
Βαρυγδουπα λόγια κενού περιεχομένου....στάσου σύντροφε κονσέρβα...
ΔιαγραφήΠρωτοτύπησε λίγο.
ΔιαγραφήΣκορβούτο θα πάθεις από την πολύ κονσέρβα χρυσαυγίδι μου
Άκου τι σου λέει ο σ/χος εκπ/κος.
Όχι ανωνυμία. Όχι σχόλια χωρίς επιχειρήματα. Όχι ειρωνία.
Όχι φασίστες σε θάλασσες και ακτές.
Δηλαδή συναγωνιστά εσύ καταθέτεις σχόλια σπουδαίου περιεχομένου;
ΔιαγραφήΣαν άδειος τενεκές(όχι κονσέρβα) ακούγεσαι πάντως.🤣🤣🤣