Η φετινή τιμή του ροδάκινου, συμπύρηνου και επιτραπέζιου, καταρρέει σε εξευτελιστικά επίπεδα αγγίζοντας μόλις τα 0,35 ευρώ το κιλό. Ο παραγωγός αναγκάζεται να πουλά κάτω από το κόστος ενώ η βιομηχανία απορροφά τα προϊόντα με όρους που θυμίζουν αποικιακή σχέση.
Καμία μέριμνα δεν λαμβάνεται για τη συγκράτηση του κόστους παραγωγής, τη διασφάλιση των τιμών, ή την υλοποίηση ενός εθνικού σχεδίου διάσωσης του αγροτικού εισοδήματος
Καμία μέριμνα δεν λαμβάνεται για τη συγκράτηση του κόστους παραγωγής, τη διασφάλιση των τιμών, ή την υλοποίηση ενός εθνικού σχεδίου διάσωσης του αγροτικού εισοδήματος
Οι αγρότεσ της Πέλλας βρίσκονται σε καθεστώς οικονομικής ασφυξίας. Με την τιμή του πετρελαίου να έχει αυξηθεί δραματικά την τελευταία διετία και τα λιπάσματα να έχουν τριπλασιαστεί σε σχέση με το 2020, το κόστος καλλιέργειας εκτινάσσεται πάνω από τα 1.000 ευρώ ανά στρέμμα σε δενδροκαλλιέργειες υψηλής φροντίδας. Το κόστος των φυτοφαρμάκων και των γεωργικών εφοδίων, σε συνδυασμό με την ανεξέλεγκτη ακρίβεια στα ενοίκια αγροτικής γης και τα ημερομίσθια, έχουν κάνει την καλλιέργεια ροδάκινου ασύμφορη για τη μικρομεσαία αγροτική οικογένεια. Και όλα αυτά χωρίς καμία επιδότηση πετρελαίου, χωρίς μείωση του ΦΠΑ στα εφόδια, χωρίς σχέδιο για συλλογικές συμφωνίες διάθεσης των προϊόντων. Αντί γι’ αυτά, η κυβέρνηση επέλεξε να χαρίσει φορολογικές απαλλαγές σε λίγους, να αποζημιώνει επιλεκτικά και να αφήνει την υπόλοιπη ύπαιθρο στην τύχη της
Οι πολιτικές ευθύνες δεν περιορίζονται στην παρούσα κυβέρνηση. Για δεκαετίες, οι εκάστοτε διοικήσεις είτε αδιαφόρησαν είτε εργάστηκαν συστηματικά προς όφελος των μεγάλων μεταποιητικών μονάδων, των εμπόρων και των μεσαζόντων. Ο αγρότης χρησιμοποιήθηκε ως στατιστικό εργαλείο για ευρωπαϊκά προγράμματα και επικοινωνιακές εξαγγελίες, χωρίς καμία ουσιαστική προστασία στην πράξη. Το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ με τις πλασματικές δηλώσεις και τις επιδοτήσεις-μαϊμού παραμένει ανοιχτή πληγή, όπως και τα πολλαπλά παραδείγματα κατασπατάλησης αγροτικών κονδυλίων που ουδέποτε έφτασαν στην πραγματική παραγωγή
Το σημερινό αδιέξοδο δεν είναι αποτέλεσμα κακών συγκυριών αλλά ενός διαχρονικού, πολιτικά κατευθυνόμενου σχεδίου απαξίωσης της μικρής αγροτικής οικονομίας. Η Πέλλα ,ένας νομός που θα μπορούσε να αποτελέσει πρότυπο εξαγώγιμης αγροτικής παραγωγής έχει αφεθεί να μαραζώνει. Οι αποζημιώσεις από τον ΕΛΓΑ δίνονται με καθυστέρηση ετών ή αποκλείουν σημαντικές καταστροφές από χαλάζι, παγετό, βροχοπτώσεις, ενώ οι εκτιμήσεις πολλές φορές είναι πρόχειρες και υποκειμενικές. Καμία προσαρμογή στα νέα δεδομένα της κλιματικής κρίσης και καμία μεταρρύθμιση στον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί ο οργανισμός
Οι αγρότες της Πέλλας ζητούν τα αυτονόητα. Τιμές που να καλύπτουν το κόστος παραγωγής και να επιτρέπουν αξιοπρεπές εισόδημα. Άμεσες αποζημιώσεις χωρίς πολιτικές παρεμβάσεις. Στήριξη για την πρόσβαση σε αγορές χωρίς να εξαρτώνται από καρτέλ. Και πάνω απ’ όλα μια πολιτεία που να υπηρετεί τα συμφέροντά τους και όχι των λίγων που αισχροκερδούν εις βάρος τους
Η υπομονή εξαντλήθηκε. Η Πέλλα δεν αντέχει άλλη κοροϊδία. Οι παραγωγοί δεν πρέπει να παρακολουθούν άλλο αμίλητοι την καταστροφή τους
Δήμος Κυριλίδης
Περιφερειακός Σύμβουλος
Μα, 35 λεπτά μαζί με το λογαριασμό ρεύματος, από τα λαμπάκια που τα φωτίζουν;Δε βγαίνει ο λογαριασμός.🫣
ΑπάντησηΔιαγραφήΣωστός ο ηλεκτρολόγος αγροκτήματος!
Διαγραφή