της Μαρίας Δεδούση
Ξέρατε και εσείς ότι υπάρχει στην Ελλάδα υπηρεσία με το όνομα ΟΠΕΚΕΠΕ που μοιράζει δισεκατομμύρια; Πού να το ξέρετε; Εκτός αν είστε κτηνοτρόφος από την Κρήτη με βοσκοτόπια στα σύνορα με την Αλβανία.
Χωρίς ζώα όμως. Αλλά παίρνατε εκατομμύρια για τα μακρινά βοσκοτόπια και τα ανύπαρκτα ζώα. Πώς λέμε «όργιο ρεμούλας»; Αυτό ακριβώς.Το μακράν πιο ντροπιαστικό στην υπόθεση του ΟΠΕΚΕΠΕ (σημαίνει Οργανισμός Πληρωμών και Ελέγχου Κοινοτικών Ενισχύσεων Προσανατολισμού και Εγγυήσεων· τα πομπώδη ονόματα μας μάραναν) είναι ότι μπούκαραν οι Ευρωπαίοι εισαγγελείς για να πιάσουν τις ρεμούλες.
Διότι τα λεφτά είναι ευρωπαϊκά. Ποια λεφτά; Αυτά που έπαιρναν πολλοί και διάφοροι χωρίς να τα δικαιούνται ως αποζημίωση για εκτάσεις και ζώα που δεν είχαν. Χρεώσου εσύ το πρόστιμο που θα φάει η Ελλάδα τώρα. Ο ΟΠΕΚΕΠΕ υποτίθεται ότι εποπτεύεται από το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων. Τι ακριβώς επόπτευε το υπουργείο τόσα χρόνια που γινόταν της απάτης το κάγκελο, θα σας γελάσω. Τώρα θα τα φτιάξουμε όλα όμως. Αφού μας έπιασαν πρώτα οι Ευρωπαίοι και γίναμε και ρεζίλι.
Άνευ προηγουμένου όργιο λαμογιάς
Να το κάνουμε λιανά με αριθμούς: ο ΟΠΕΚΕΠΕ διαχειρίζεται κονδύλια ύψους 3 δισ. ευρώ κάθε χρόνο, τα οποία θεωρητικά πρέπει να πηγαίνουν σε αγρότες και κτηνοτρόφους που όντως κάνουν αυτήν τη δουλειά. Αυτοί είναι περίπου 680.000 άνθρωποι. Αντ’ αυτού πολλά από τα χρήματα πήγαιναν σε ανθρώπους που έχουν τόση σχέση με τα χωράφια και τα ζώα όση έχω εγώ με την αστροφυσική. Το μενού είχε τα πάντα: Πλαστές βεβαιώσεις, ανύπαρκτα βοσκοτόπια, ζώα πολλαπλάσια αυτών που υπάρχουν στη χώρα και εκτάσεις που αν τις είχε όντως η Ελλάδα, θα έφτανε ως το Καζακστάν.
Όλα αυτά τα ανύπαρκτα έπαιρναν αβέρτα επιδοτήσεις. Θα μου πείτε, έχει ένα όριο η αηδία. Ε προφανώς στην Ελλάδα δεν έχει. Οι Ευρωπαίοι εισαγγελείς όμως, που ξέρουν καλύτερα από το δικό μας υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης ότι δεν φτάνουμε έως το Καζακστάν, είπαν κάποια ωραία ημέρα «παιδιά, τι κάνετε εσείς εκεί κάτω; Αν είχατε τόσα ζώα, θα είχαμε λύσει το επισιτιστικό του πλανήτη για 30 γενιές». Και ήρθαν εδώ και διαπίστωσαν ότι τα λεφτά δεν πήγαιναν ούτε σε ζώα ούτε πουθενά, πήγαιναν σε βαθιές τσέπες. Ντροπή...
Πραγματικά ντροπή όμως. Για όλους. Και για εκείνους που τα έπαιρναν και για εκείνους που τους κάλυπταν και για εκείνους που δεν τους είχαν τσακώσει τόσα χρόνια. Διότι δεν πιστεύω να φαντάζεστε ότι όλα αυτά ξεκίνησαν χθες το πρωί. Γιατί πρέπει να γινόμαστε διεθνώς ρόμπα κάθε λίγο και λιγάκι με κάτι τέτοια; Τι είναι αυτό το τόσο σαθρό που δεν μπορεί να ξεριζωθεί; Κανείς αρμόδιος δεν είχε πάρει χαμπάρι τόσα χρόνια τι γινόταν και το πήραν χαμπάρι οι ξένοι; Εμείς εδώ τι κάναμε, κοιμόμασταν; Ή μήπως όλα αυτά βολεύουν κάποιους διαχρονικά;
Στο μεταξύ, όπως προκύπτει και όπως γίνεται συνήθως σε αυτές τις περιπτώσεις, υπήρχαν όλα αυτά τα χρόνια καταγγελίες και επισημάνσεις ότι «κάτι δεν πάει καλά», προφανώς από εκείνους τους ανθρώπους που δικαιούντο πράγματι τα χρήματα και έβλεπαν κάποιους που δεν τα δικαιούντο να τα τσεπώνουν. Και; Και τίποτε.
Πόσο εύκολο είναι να κλέψεις;
Από το 2017, όταν ξεκίνησαν οι έρευνες, έως το 2020 η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία έχει εντοπίσει, διαβάζω, 100 ύποπτες υποθέσεις για απάτη συνολικού ύψους 2,9 εκατ. ευρώ. Και προφανώς δεν έχουν τελειώσει.
Πόσα λεφτά πια; Πολλά. Πάρα πολλά. Αυτοί που τα πήραν θα πάνε στα δικαστήρια και κάποτε (όταν τελεσιδικήσουν οι υποθέσεις τους) υποτίθεται ότι θα αναγκαστούν να τα επιστρέψουν. Αυτοί που δεν έκαναν τους ελέγχους και που ουσιαστικά επέτρεπαν να κλαπούν τα χρήματα; Αυτοί, σε όλη την κλίμακα, τι συνέπειες θα έχουν;
Διαβάζοντας το ρεπορτάζ, διαπιστώνεις, πέρα από όλα τα άλλα, το πιο βασικό: Πόσο σκανδαλωδώς εύκολο ήταν να δηλώσεις αγρότης ή κτηνοτρόφος και να αρχίσεις να παίρνεις επιδοτήσεις χωρίς να έχεις στο όνομά σου ούτε μισό χιλιοστό γης. Κάποιοι είχαν παλιότερα νοικιάσει δημόσια γη για να βοσκάνε τα ζώα (υπαρκτά ή ανύπαρκτα, ποιος ξέρει;) και όταν έληξαν οι μισθώσεις, συνέχιζαν να παίρνουν λεφτά. Για δημόσια γη. Ήταν ο άλλος στο Ηράκλειο και έπαιρνε επιδοτήσεις για τα δάση στη Βόρεια Ελλάδα. Τζίνιους! Δεν ξέρω αν τα κάνουν και σε άλλες χώρες αυτά και αν εκεί τα κάνουν με την ίδια ευκολία, πάντως μπράβο μας.
Εφευρετικότατοι είμαστε και ανερυθρίαστοι στη λαμογιά. Δεν μας πτοεί τίποτε. Αγρότες χωρίς γη, κτηνοτρόφοι χωρίς ζώα, εποπτεύοντες χωρίς εποπτείες και γενικώς ένας λαός χωρίς μέτρο και ντροπή. Να έχουν και δουλειά οι Ευρωπαίοι εισαγγελείς, ρε παιδί μου, τι, κλέφτες θα γίνουν;
*Δημοσιεύεται στη διαδικτυακή εδημερίδα Political
Κτηνοτρόφοι δίχως ζώα, αλλά χώρα γεμάτη.
ΑπάντησηΔιαγραφή